Zanim przejdziemy do różnic między a i an, wypadałoby najpierw jakoś je zdefiniować. Co to są za słowa i do czego służą?

W języku angielskim występuje część mowy zwana przedimkiem, której nie uświadczymy w języku polskim. Przedimek (ang. article) pojawia się przed rzeczownikiem i informuje nas o stopniu jego określoności. Mamy dwa rodzaje przedimków w języku angielskim:

Przedimek nieokreślony: a / an

• Kiedy wspominamy o czymś po raz pierwszy (podajemy nową informację)

Przedimek określony: the

• Kiedy mówimy o rzeczy znanej rozmówcy lub powtarzamy podaną wcześniej informację.
• Kiedy istnieje tylko jedna rzecz z danej kategorii.

W tym wpisie nie będziemy się zagłębiać w niuanse i szczegółowe użycie przedimków określonych vs. nieokreślonych, bo to jest temat na dłuższą rozprawę. Skupimy się wyłącznie różnicach między a i an.

1. Czy jest między nimi jakaś różnica znaczeniowa?

Nie, zarówno a, jak i an spełniają identyczną funkcję gramatyczną i “znaczą” to samo (cudzysłów wynika z tego, że słowa te same w sobie nic nie znaczą, one tylko określają rzeczownik)

2. Kiedy używamy „a”?

Przedimka nieokreślonego a używamy przed słowami, które zaczynają się na spółgłoskę.

• Sherlock Holmes was a brilliant detective. (Sherlock Holmes był genialnym detektywem)
• My aunt is a nurse (Moja ciotka jest pielęgniarką)

3. Kiedy używamy „an”?

Przedimek an wystąpi przed słowami rozpoczynającymi się samogłoską.

• This will be an awesome campaign (To będzie rewelacyjna kampania)
• I have an idea (Mam pomysł)

4. Czy są jakieś wyjątki?

Tak, ale w zasadzie nie 🙂 Patrząc z punktu widzenia pisowni, jest ich kilka, lecz wszystkie te “wyjątki” wynikają z tego, że pisownia wielu angielskich słów znacząco różni się od ich wymowy. Spójrzmy na poniższe przykłady:

• It’s been an honour working with you (Praca z tobą to był zaszczyt)
• His father is a university professor (Jego ojciec jest profesorem na uniwersytecie)

W słowie honour pierwsza litera jest niema, przez co w rzeczywistości zaczyna się ono od samogłoski (o), a nie spółgłoski (h). Z drugiej strony, pierwszą sylabę słowa university wymawiamy [ju], więc tak naprawdę nie zaczyna się od samogłoski (stąd a zamiast an).

Krótko mówiąc, podstawowym kryterium wymowy przedimka nieokreślonego jest dźwięk, który wypowiadamy bezpośrednio po nim. Jeśli jest to samogłoska, dodajemy -n, aby łatwiej było wymówić frazę.

Jeśli macie jakieś pytania dotyczące przedimków, napiszcie komentarz pod tym wpisem, a my chętnie udzielimy Wam odpowiedzi. Do zobaczenia za tydzień!